PublikacjeDla opiekuna

PIĘĆ ZASAD SKUTECZNEJ TERAPII ZAJĘCIOWEJ W PRACY Z SENIORAMI

1. Nawiązanie pozytywnej relacji między terapeutą a podopiecznym.

            Jeśli nie zbudujemy pozytywnej więzi z osobami, które uczestniczą w prowadzonych przez nas zajęciach, długo możemy czekać na efekty tej współpracy. Pokażmy, że są oni dla nas partnerami, nie stawiajmy ich w pozycji „ucznia”. Poświęćmy trochę czasu na bliższe poznanie. Dowiedzmy się jakie mają wykształcenie, czym zajmowali się w przeszłości, czym się interesowali lub interesują. Ważną wskazówką mogą być dla nas relacje rodzinne, możemy wtedy zaplanować zajęcia z włączeniem rodziny lub mieć pewność, że taka forma współpracy nie wchodzi w grę. Cała ta wiedza, pozwoli nam nie tylko prowadzić zajęcia przynoszące efekty, ale również otoczyć naszych podopiecznych należytą opieką.

 2. Wyjaśnienie celu podejmowanych działań.

            Wiele osób starszych rozpoczynających swoją przygodę z zajęciami terapeutycznymi, staje w opozycji do tego, co oferują terapeuci. Zajęcia zdają się być zbyt proste, prozaiczne, a czasami nawet śmieszne i dziecinne. Wszystko komplikuje się kiedy Seniorzy dostrzegają, że takie z pozoru łatwe zadania sprawiają im wiele trudności. Wyjaśnienie celu i omówienie sposobu wykonywania zaplanowanych działań, pozwoli na bardziej efektywną współpracę. Jeśli cel będzie jasny, to stopniowo ujawniające się efekty będą motywacją do dalszej aktywności.

3. Indywidualne podejście do każdego podopiecznego.

            Seniorzy, tak jak każda inna grupa społeczna, to wachlarz osobowości. Nie znajdziemy dwóch takich samych charakterów, z tą samą historią i doświadczeniem. Wszystko to, zdaje się uzasadniać stosowanie indywidualnego podejścia, do każdego z podopiecznych. Mając wiedzę, którą zdobędziemy stosując się do punktu pierwszego, możemy odpowiednio dopasować zadania. Jeśli ktoś pracował w księgowości, to ćwicz z nim matematykę, jeśli śpiewał w chórze, śpiewajcie, a jeśli był artystą, pozwól mu wykazać się podczas arteterapii. Dzięki dobrej obserwacji, zorientujemy się co przyniesie wyczekiwane efekty.

 4. Stopniowanie poziomu trudności zadań.

            Co jakiś czas pozwólmy sobie na przeanalizowanie efektów pracy. Sprawdźmy, czy osoby z którymi współpracujemy realizują zadania, czy nie są one zbyt trudne, albo wykonywane bez większej refleksji. Stopniuj poziom trudności. Taki system możesz przyjąć w codziennej pracy. Jeśli pierwsze zadanie zostanie wykonane z przyjemnością i przyniesie oczekiwany efekt, podopieczni chętniej podejmą kolejne wyzwanie. Jeśli jednak nieodpowiednio rozpoczniemy pracę, a zadanie zakończy się porażką, możemy utracić zbudowaną chęć współpracy. W każdej sytuacji powinniśmy pamiętać o wspomnianym wcześniej indywidualnym podejściu.

 5. Urozmaicanie metod pracy.

            Monotematyczne zajęcia terapeutyczne nie przyniosą owoców pracy. Jeśli nie zaciekawimy Seniorów, to z pewnością nie zechcą współpracować. Znamy ich już na tyle,   że doskonale wiemy co lubią, a czego nie znoszą; co sprawia im przyjemność, a co napotyka trudności- wykorzystajmy to. Zadbajmy o to, by osoby aktywne usiadły blisko tych wycofanych. Niech fani karaoke rozwiązują zadania matematyczne, a ścisłe umysły niech dadzą ponieść się spontanicznej zabawie. Nie bójmy się też trudnych tematów, nawet jeśli zakończą się ciszą, to pamiętajmy, że seniorzy przeżywają je w sobie, a dzięki nam nie pozostali z tym sami.

autor: Anita Osowska