GDZIE UCZYĆ SIĘ TERAPII ZAJĘCIOWEJ?
GDZIE UCZYĆ SIĘ O TERAPII ZAJĘCIOWEJ?
Ukończyliśmy szkołę policealną i zdobyliśmy dyplom zawodowy umożliwiający nam pracę w zawodzie terapeuty zajęciowego. Zdobyliśmy wyższe wykształcenie w tym kierunku lub najzwyczajniej na świecie interesuje nas ten obszar. Wszystko to, czego nauczymy się w procesie kształcenia, to zaledwie ułamek wiedzy z zakresu terapii zajęciowej. Jak każda dziedzina, poza głównymi założeniami meandruje i rozwidla się na mniejsze i węższe obszary pracy z człowiekiem.
Gdzie zatem zdobywać dodatkowe informacje na temat terapii zajęciowej?
Jednym ze źródeł wiedzy są tematyczne portale internetowe, takie jak ten, na którym właśnie czytacie poniższy artykuł. Warto jednak zwrócić uwagę na jakość czytanych tekstów, czy są one spójne i poparte literaturą, czy odnoszą się do doświadczenia, czy jedynie do przypuszczeń. Dbajmy o jakość wiedzy jaką przyswajamy.
Książki dotyczące Terapii Zajęciowej
Kolejnym źródłem wiedzy jest oczywiście literatura tematu. I tu znajdziemy książki stricte dotyczące szeroko rozumianej terapii zajęciowej. Znane tytuły to np. „Terapia Zajęciowa” pod redakcją Anety Bac, czy jedna z pierwszych książek dotyczących pracy terapeutycznej; „Terapia Zajęciowa” Ewy Baum albo książka z pożółkłą już okładką „Techniki pracy w terapii zajęciowej” Kazimiery Malinowskiej. Oczywiście istotne w doborze literatury jest zwrócenie uwagi na rok wydania, co rzutuje na aktualność zawartej w podręczniku wiedzy. Kiedy już przebrniemy przez literaturę tematu, zauważymy jak wiele mieści się wokół głównego wątku. Pojawią się książki dotyczące m.in. terapii zajęciowej w geriatrii, jak świetnie wydana przez PZWL książka o tym właśnie tytule, napisana przez zespół, w skład którego wchodziła Aneta Bac, Edyta Janus, Aleksandra Kulis oraz Agnieszka Smokowska-Reichmann. Kolejna to „Terapia zajęciowa dzieci” również wydana przez PZWL, „Terapia zajęciowa osób z niepełnosprawnością intelektualną” tego samego wydawnictwa czy „Ergonomia i adaptacje w terapii zajęciowej”. Możemy sięgnąć również po wiedzę z zakresu psychologii, szukając jej np. w książce „Psychologia w pracy terapeuty zajęciowego”.
Kursy i szkolenia z Terapii Zajęciowej
Doskonałym źródłem wiedzy są szkolenia organizowane w ramach poszerzenia zakresu wiedzy i umiejętności, kursy z arteterapii, choreoterapii czy z zastosowania w terapii pracy ze zwierzętami. Warto wyszukiwać takie kursy i korzystać z wiedzy prowadzących, którzy przekazują ją nierzadko nie tylko na żywo, ale również w ramach kursu online, jak podczas tych organizowanych i dostępnych na stronie ekursyonline.pl, czy na innych stronach oferujących poszerzanie kwalifikacji. Uwaga – autopromocja. Doskonałym przykładem jest również wcześniej wspomniana i odwiedzana przez was strona czas-seniora.pl.
Dzięki prężnie rozwijającej się terapii zajęciowej i coraz większej jej popularności, informacji i rzetelnej wiedzy możemy zaczerpnąć podczas konferencji naukowych. Konferencje dotyczą albo bezpośrednio terapii zajęciowej, albo tych dziedzin, w których terapia zajęciowa jest składową innego zagadnienia, jak np. wykłady dotyczące terapii zajęciowej prezentowane podczas konferencji geriatrycznej czy geragogicznej.
Organizacje i stowarzyszenia
W naszym kraju funkcjonuje Polskie Stowarzyszenie Terapii Zajęciowej i chciałabym zwrócić uwagę również na nie. Warto regularnie odwiedzać stronę internetową stowarzyszenia pstz.org.pl i korzystać z zawartych tam informacji, z których dowiemy się o nowych publikacjach, artykułach czy zbliżających się konferencjach. Uważam, że im więcej terapeutów zostanie członkami tej inicjatywy, tym większe szanse na rozpowszechnienie tematu.
Bardzo powszechnym źródłem informacji są tematyczne fora internetowe. Powszechność może jednak wiązać się z problemem autentyczności i rzetelności – na forum internetowym wypowiedzieć się może każdy i zwykle tych wypowiedzi nikt nie weryfikuje.
Kolejnym źródłem informacji będą publikacje i opracowania anglojęzyczne. Jedynym problemem z przyswojeniem wiedzy może być znajomość języka. Nawet jeśli mówimy po angielsku, to trzeba mieć na uwadze, że język użyty w artykułach jest językiem naukowym, przez co mało popularnym. Czytając nasze poprzednie artykuły zdążyliście się zorientować, dlaczego to właśnie anglojęzyczne opracowania dostarczą nam najciekawszych informacji. W języku angielskim terapia zajęciowa to occupational therapy, czyli terapia przez zajęcie. Powstała w 1952 roku Światowa Federacja Terapeutów zajęciowych (WFOT- World Federation of Occupational Therapists), bardzo dba o to, by dziedzina ta nabierała rozpędu. Prowadzone są badania nad wpływem terapii zajęciowej na rozmaite obszary funkcjonowania człowieka, wiedza i informacje są aktualizowane, a zakres możliwości działania terapeutów nieporównywalnie większy niż w naszym kraju.
Największym błędem jaki może popełnić osoba obejmująca stanowisko terapeuty zajęciowego, to niedokształcanie się, zaniedbanie własnej wiedzy. Z terapią zajęciową jest zupełnie jak z nauczaniem czy medycyną, w dodatku okazuje się, że jest ona niejako mieszaniną tych dwóch dziedzin. Samokształcenie i wymiana doświadczeń to klucz do skutecznej i efektywnej pracy. Pamiętajcie również o świętowaniu Światowego Dnia Terapii Zajęciowej, który odbywa się 27 października.
Autor: Anita Osowska